سوره الانفطار
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ آن گاه كه آسمان ز هم بشكافد،
وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ
2و آن گاه كه اختران پراكنده شوند،
وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ
3و آن گاه كه درياها از جا بركنده گردند،
وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ
4و آن گاه كه گورها زير و زبر شوند،
عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ
5هر نَفْسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند.
يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ
6اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟
ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ
7همان كس كه تو را آفريد، و [اندام] تو را درست كرد، و [آن گاه] تو را سامان بخشيد.
فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ
8و به هر صورتى كه خواست، تو را تركيب كرد.
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ
9با اين همه، شما منكرِ [روز] جزاييد.
وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ
10و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده] اند:
كِرَامٗا كَٰتِبِينَ
11[فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند
يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ
12آنچه را مى‌كنيد، مى‌دانند.
